พระเอกของเรื่องมีไอคิวที่สูงม๊ากกก (วิบัติเพื่อเสียง) มีหน้าตาที่หล่อเหลาแถมยังรวยมากๆ คิมมินกยู อาศัยอยู่คนเดียวในคฤหาสน์หลังมหึมา เนื่องจากพ่อแม่ของพระเอกนั้นเสียชีวิตจากอุบัติเหตุและคนรอบข้างพยายามที่จะหักหลังและเอาเปรียบพระเอก นอกจากความโชคร้ายนั้นแล้ว คิมมินกยูเป็นโรคภูมิแพ้ขั้นรุนแรง ภูมิแพ้ที่ว่านั้นคือ โรคภูมิแพ้สัมผัสมนุษย์ขั้นรุนแรง!!! ใช่แล้วค่ะ อ่านไม่ผิดแน่นอน โรคภูมิแพ้สัมผัสมนุษย์ขั้นรุนแรงทำให้ คิมมินกยู นั้นค่อนข้างลำบากในการใช้ชีวิตเพราะไม่สามารถสัมผัสตัวมนุษย์ได้แม้แต่นิดเดียว ยกเว้นหุ่นยนต์ตัวนี้… หุ่นยนต์เพศหญิงตัวนี้มีชื่อว่า อาจีทรี (แชซูบิน) สร้างโดยทีมซานต้ามาเรีย อาจีทรี มีระบบการทำงานที่มีประสิทธิภาพมากและทำงานได้ทุกอย่างเหมือนมนุษย์ สามารถจดจำหน้าคน แผนที่ และพูดได้ด้วย คิมมินกยู จึงตัดสินใจลองนำ อาจีทรี ให้มาทำหน้าที่ทุกอย่างภายในบ้านแทนมนุษย์ แต่แล้ววันที่ต้องส่ง อาจีทรี ให้กับ คิมมินกยู นั้นกลับเกิดเหตุการณ์ขัดข้องเกี่ยวกับตัว อาจีทรี ทำให้ โจจีอา (แชซูบิน) สาวช่างฝันที่อยากเป็นนักประดิษฐ์ของสร้างสรรค์ ซึ่งต้นแบบของหุ่นยนต์ อาจีทรี นั้นรับบทเป็นหุ่นยนต์แทนไปก่อน (โจจีอา เป็นแฟนเก่าของหัวหน้าทีมซานต้ามาเรีย) การส่งมอบหุ่นยนต์จึงเป็นอันเสร็จสิ้นเพราะความช่วยเหลือของ โจจีอา เอ๊ะๆ แต่เดี๋ยวก่อนนนนน มันไม่ได้จบแค่นั้นน่ะสิ ลืมไปหรือเปล่าว่า คิมมินกยู พระเอกของเราเป็นโรคภูมิแพ้สัมผัสมนุษย์ขั้นรุนแรงแล้วระหว่าง เจ้าหุ่นยนต์ (ตัวปลอม) กับ คิมมินกยู จะอยู่ด้วยกันได้อย่างไร โรคภูมิแพ้ที่ว่านั้นจะกลายเป็นความรักได้หรือ แล้วความรักระหว่างคนกับหุ่นยนต์นั้นมีจริงๆ หรือเปล่านะ